درخت گردو و سالادی پر از بادام

از درخت گردوم برات گفته بودم؟
همون درختی که خودم بادست خودم کاشته بودمش
همونی که همه گفتن در نخواهد اومد چون دو تا گردو رو با پوست چوبيشون كاشته بودم
ميگفتن تو خاک میپوسه
اما بعد از مدتی سبز شدن و سر از خاک بیرون کشیدن و دلم رو به اندازه یک باغ گردو شاد کردن
همون درختی که اولین زمستون دورش رو با کیسه و گونی پیچیدم که نکنه این مهمون تازه سر زده از سرما ی کانادا خشک بشه
و بالاخره همون درختی که روزی که خونه رو فروختیم چنان سفارشش رو به صاحب جدید کردم که انگاری عزیزی را توى اون خونه جا گذاشتم
هر چند وقت یکبار بدون اراده سر ماشین رو کج میکردم و از جلوی خونه قدیمی رد میشدم تا با دیدنش انرژی بگیرم
میدیدمش و تو دلم هزار بار قربون صدقه اش میرفتم
عکس چهار فصلش را داشتم و با اینکه هیچوقت به بار ننشست اما ذره ای از عشق من نسبت بهش کم نشد
برای این هفته تصمییم گرفته بودم که به بهانه آخرین پست تابستان از درخت محبوبم بنویسم
پیش خودم گفتم داستان این درخت گردو هم داستان جالبی میشه . و اگر روزی داستانش را نوشتم میتونه در طبقه بندی ادبیات مهاجرت قرار بگیره
قصه دو گردو که از فشم به کانادا مهاجرت کردن و با تمام سختی ها و مشکلات سبز شدن،  ریشه دادن و هر روز مطمئنتر و مقاوم تر به رشد خودشون ادامه دادن از تو چه پنهون كه يكى از داستانهاى
کتاب «خانه محبوب من » داستانک “چی شد که اینجوری شد؟” رو با حس همین خانه و درخت نوشتم
چند روز پیش صبح اول وقت برای گرفتن عکس از درخت محبوبم به طرف خانه قدیمی رفتم
پیچیدم توى کوچه و همانطور که داشتم مواد لازم سالاد این هفته رو توى ذهنم کم و زیاد میکردم به خانه قدیمی رسیدم ؛ نه این امکان نداشت ؛باورم نمیشد
از درخت گردوی عزیزم هيچ خبری نبود ماشین رو خاموش کرده و نکرده پیاده شدم و با ناباوری بالای سر باغچه خالی ایستادم. بغضی دو برابر گردو هایی که ۱۴ سال پیش در خاک همین باغچه کاشته بودم در گلوم بالا و پایین میشد
آخرین عکس رو از باقیمانده درخت عزیزم گرفتم و همانطور که اشک در چشمم حلقه زده بود به طرف ماشین میرفتم و یاد این جمله از داستانکم افتادم

سرم را بر میگردانم و با حس غریبی به خانه ای که حالا مال من نیست نگاه میکنم؛
رو بر میگردانم و تصمییم میگیرم که دیگر به این خانه و خاطراتش بر نگردم

ياد وقتى افتادم كه تازه اون خونه رو خريده بوديم و بعد ازچند ماه صاحب قبلى خونه به بهونه احوال پرسى خودش رو دعوت كرد و وقتى ديد كاغذ ديواريهاى بد رنگ آشپزخونه رو كنديم و ديوار ها رو سفيد كرديم با بغض عجيبى خدا حافظى كرد و رفت. شايد صاحب جديد خونه هم هيچوقت نفهمه كه اون درخت براى من فقط يه درخت نبود
بگذريم

موادی که برای درست کردن« سالادی صد در صد بدون گردو» لازم داری 

عشق                          بمقدار کافی

تربچه حلقه شده            یک فنجون 

فلفل دلمه زرد خلال شده   یک دونه 

لوبیای سبز پخته شده   دو تا سه فنجون 

بادام پرک           یک چهارم فنجون

آب لیموی تازه    سه قاشق غذا خوری

روغن زیتون اعلا   دو قاشق غذا خوری

سیر نازنین له و ریز شده    یک حبه

نمک و فلفل هر چقدر دوست داری

شما محبت کن لوبیا رو حدود سه تا چهار دقیقه در آب بپز آبکشش کن و بلافاصله در آب سرد بریزش بعد از یک دقیقه آبکشش کن و بذار کنار تا حسابی آب اضافه آن برود

در یک ماهیتابه کوچک بادام های پرک رو بریز و گاهی تکانی به ماهیتابه بده تا پرک ها برشته شوند 

در یک کاسه بزرگ و ترجیحا استیل سیر عزیز رو بریز آب لیمو و روغن زیتون رو بهش اضافه کن بعد از ریختن نمک و فلفل حسابی همشون بزن بعد لوبیا؛ فلفل زرد و تربچه را در کاسه بریز و خوب همشون بزن بعدم در قشنگترین ظرف خونت بریز و بادام های برشته شده را روی سلاد بریز و در کنار اونی که دوست داری نوش جان کن 

برای رسیدن به سفره اینترنتی فیس بوک اینجا کلیک کن